Reportage
05 oktober, 2021
Twee mensen hebben via ‘Iedereen kan programmeren’
van Apple hun roeping gevonden
Op het eerste gezicht lijken Ben Robinson (16) en Lyndsey Balfe (38) weinig met elkaar gemeen te hebben. Ze wonen in verschillende landen, behoren tot verschillende generaties en hebben elkaar nooit ontmoet.
Wat ze gemeen hebben is dat ze allebei zichzelf hebben leren programmeren en dat ze allebei nu Swift en de rest van het ecosysteem van Apple gebruiken om problemen op te lossen, hun passie te volgen en aan anderen les te geven.
Ben Robinson woont met zijn ouders in Londen. Als kind was hij al gefascineerd door technologie en toen hij dertien was leerde hij zichzelf programmeren met behulp van het Apple programma ‘Iedereen kan programmeren’.
“Swift Playgrounds en later Xcode sloten altijd goed aan bij mijn mogelijkheden”, vertelt Ben. “Het voelde altijd alsof elk volgende stapje te doen was. Uiteindelijk lukte het me om een heel programma te maken.”
Ben worstelde met paniekaanvallen en is daardoor enkele malen van school veranderd. Hij zegt dat leren programmeren hem heeft geholpen om zich te concentreren op andere dingen dan zijn angst.
Nadat Ben via een van zijn therapeuten in aanraking was gekomen met ademhalingsoefeningen, bracht hij op zijn veertiende in de App Store zijn eerste app uit, onder de naam Anxiety Relief: Find Your Calm.
“Veel apps die ik had gezien waren gericht op meditatie of waren niet gratis. Ik wilde een gratis tool bouwen die echt nuttig was voor mezelf en voor anderen”, zegt Ben.
Kara, de moeder van Ben, merkte meteen verschil.
“Ik zag hoe rustig hij ervan werd”, zegt Kara. “Ik denk dat hij heeft gemerkt dat hij door te programmeren zijn angst kon doorbreken. In al zijn narigheid wist hij iets positiefs te creëren, dat ook anderen kon helpen. En nu is programmeren zijn passie geworden.”
Eerder tijdens de pandemie bracht Ben een tweede app uit (een game die zijn vrienden op afstand met elkaar konden spelen) en kwam hij met updates voor zijn eerste app, waarin hij tools gebruikte zoals Siri-opdrachten en widgets.
De apps van Ben zijn samen duizenden keren gedownload en hij werkt nu aan zijn derde: een hardloop-app voor gebruik samen met Apple Watch.
Dit jaar werd Ben gekozen tot winnaar bij de Swift Student Challenge, onderdeel van de jaarlijkse Worldwide Developers Conference (WWDC) van Apple. Hij heeft ook WWDC-video’s van eerdere jaren bekeken, waaruit hij van alles heeft geleerd over het maken van apps.
“Er is zo’n geweldige community van ontwikkelaars voor iOS en er is online zoveel te vinden”, zegt Ben. “Ik kan altijd informatie vinden over verschillende frameworks. Veel mensen denken over dezelfde problemen na en geven advies via artikelen en forums.”
Voor de toekomst hoopt Ben voort te bouwen op zijn werk als ontwikkelaar en zich te gaan verdiepen in machine learning en kunstmatige intelligentie. Ook is hij gevraagd om dit jaar te helpen een van de programmeerclubs op zijn school te leiden.
“Ik vind het heerlijk om te helpen met de programmeerclub en om anderen te steunen in hun enthousiasme voor programmeren”, vertelt Ben. “Mijn liefde voor programmeren heeft me zoveel opgeleverd en ik wil dat anderen dat ook beleven.”
Aan het begin van haar houtbewerkingsles in haar vierde klas op het Swords Community College in Dublin zorgt Lyndsey Balfe ervoor dat de leerlingen naast hun lineaal en mes een iPad klaar hebben liggen. De vijftien- en zestienjarigen moeten een houten boomblad uitsnijden en de les van vandaag gaat over het hele proces en hoe programmeren daarbij kan helpen.
“Iedereen die eerder een praktijkvak bij mij heeft gedaan, weet dat we nu foto’s van de verschillende stappen gaan nemen”, legt Balfe uit. De leerlingen moeten hun foto’s in een Keynote-bestand zetten. “Je instructies zijn je recept. Net als met programmeren splitsen we het proces op in stappen en gaan we die stappen volgen.”
Balfe ziet overal de magie van programmeren. Ze gebruikt de logica en de structuur ervan niet alleen bij haar lessen houtbewerking, maar ook bij grafisch ontwerpen, techniek en bouwkunde.
“Door een aanpak vanuit programmeren gaan ze beter over de opdracht nadenken”, zegt ze. “Als je het proces in stappen opsplitst, moet je nadenken over het waarom. Je denkt na over het grotere plaatje en alles wat erbij hoort. We willen onze leerlingen leren kritisch na te denken, zodat ze later opgewassen zijn tegen de uitdagingen die ze later tegenkomen.”
Van links naar rechts: (1) Lyndsey Balfe heeft de concepten van programmeren in al haar vakken verwerkt, ook in houtbewerking. (2) Balfe laat in haar houtbewerkingsles voor de vierde klas zien hoe ze een houten boomblad kunnen uitsnijden.
Van boven naar beneden: (1) Lyndsey Balfe heeft de concepten van programmeren in al haar vakken verwerkt, ook in houtbewerking. (2) Balfe laat in haar houtbewerkingsles voor de vierde klas zien hoe ze een houten boomblad kunnen uitsnijden.
Balfe weet hoe het is om te leren programmeren: ze heeft het zichzelf nog maar vijf jaar geleden geleerd. Ze begon met online videolessen maar raakte al snel gefrustreerd.
“Toen ik begon met programmeren, vond ik het heel moeilijk om goede informatiebronnen te vinden”, zegt Balfe. Maar toen ontdekte ze ‘Iedereen kan programmeren’ van Apple.
“Toen ik begon met Swift Playgrounds, was het allemaal ineens gemakkelijker”, vertelt Balfe. “De activiteiten waren veel visueler en je werkt aan puzzels. Je krijgt alleen de instructies die je op dat moment nodig hebt. Het wordt steeds meer, maar het voelt nooit alsof je het niet aankunt.”
Rond dezelfde tijd werd Balfe Apple Distinguished Educator en werd ze docent bij Swords, waar ze het 1:1 iPad-programma van de school ging leiden, dat inhoudt dat elke leerling en medewerker een iPad krijgt.
“Lyndsey heeft met iPad, apps als Keynote en Pages en de principes van het programmeren gezorgd voor een revolutie in onze lesaanpak”, aldus Aoife Smith, rector van het Swords Community College. “Dat komt voort uit haar liefde voor lesgeven en voor haar leerlingen. En die liefde is wederzijds. Maar ze begrijpt ook de problemen waar de leerlingen soms tegenaan lopen en ze wil ze helpen die te overwinnen.”
Balfe kreeg tien jaar geleden de diagnose dyslexie en dat perspectief bepaalt haar manier van lesgeven. Het komt vooral duidelijk naar voren in haar programmeerles, waar ze leerlingen vraagt een prototype van een app te ontwerpen voor iemand in een verpleeghuis.
“Ik wil dat ze erover gaan nadenken wat het betekent als mensen met beperkingen hun app willen gebruiken,” zegt Balfe, die elk app-team een ander scenario gaf. “De ene groep moest zich voorstellen dat ze hun app gebruikten terwijl ze artritis in hun vingers hadden, een andere had een visuele handicap. Zo keken we door verschillende brillen naar de apps.”
Balfe hoopt dat de leerlingen in haar lessen erachter komen wat hun roeping is, ongeacht het vak waar ze mee bezig zijn.
“Ik hoop vooral dat ze hun passie kunnen vinden, iets wat ze de rest van hun leven graag blijven doen”, zegt ze. “Ik vind het fijn ze zoveel mogelijk kansen te geven om erachter te komen waar ze enthousiast van worden. Ik ben dol op lesgeven en ik hoop dat zij iets vinden waar ze net zoveel van houden.”
De vijftienjarige leerling Marcel Czubak zegt dat de lessen van Balfe (naar wie hij verwijst met “oide”, het Ierse woord voor leraar) hem ertoe hebben gebracht zich verder in programmeren te verdiepen.
“Ik heb online een paar Swift Playgrounds gedaan en ik ben me er meer in gaan thuisvoelen”, vertelt hij. “Maar Oide Lyndsey heeft me de kracht gegeven om het ook echt te doen.”
Ter ere van de EU-programmeerweek heeft Apple een challenge gelanceerd voor inclusief app-ontwerp. Deze is te vinden op apple.co/codeweek. Docenten kunnen aan de hand van deze challenge leerlingen vertrouwd maken met inclusiviteit en toegankelijkheid. Hiervoor beschikken de docenten over stapsgewijze instructies, ondersteunende informatiebronnen en tips over hoe ze de activiteit geschikt kunnen maken voor leerlingen van alle leeftijden. Leerlingen komen erachter welke problemen ze belangrijk vinden, en maken en delen plannen en prototypen voor apps die voor iedereen toegankelijk en begrijpelijk zijn.
Deel artikel
Media
-
Tekst van dit artikel
-
Afbeeldingen in dit artikel